kawał świata

См. также в других словарях:

• kawał świata — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wiele wsi, miast, regionów lub krajów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ho, ho, toście kawał świata przeszli. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} spora… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kawał — m IV, Ms. kawałale; lm M. y 1. D. a «znaczna część jakiejś masy, całości; duży wycinek, urywek, fragment czegoś» Kawał chleba, mięsa. Uciąć, ukroić duży, spory kawał czegoś. Drzeć, dzielić, krajać coś na kawały. Rozszarpać, roztrzaskać, roznieść …   Słownik języka polskiego

• świat — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, C. u, Mc. świecie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wszechświat, kosmos {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} kula ziemska, Ziemia jako… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zejść — dk XI, zejśćjdę, zejśćjdziesz, zejdź, zszedł a. zeszedł, zeszła, zeszli, zszedłszy schodzić ndk VIa, zejśćdzę, zejśćdzisz, schodź, zejśćdził 1. «idąc opuścić się w dół; zstąpić» Zejść do piwnicy. Zejść po drabinie, z drabiny, po schodach, ze… …   Słownik języka polskiego

• bywalec — m II, DB. bywaleclca, W. bywaleclcze; lm M. bywaleclcy, DB. bywaleclców 1. «człowiek często bywający w danym miejscu, stały gość jakiegoś lokalu, teatru itp.» Być stałym bywalcem kawiarni, koncertów (a. na koncertach), teatru. 2. «człowiek, który …   Słownik języka polskiego

• zjeździć — dk VIa, zjeżdżę, zjeździćdzisz, zjeźdź, zjeździćdził, zjeżdżony 1. «jeżdżąc, podróżując zwiedzić, odwiedzić wiele miejsc, przemierzyć jakiś obszar; objechać» Zjeździć całą Europę, kawał świata. Zjeździć kraj wzdłuż i wszerz. 2. pot. «zużyć,… …   Słownik języka polskiego

• zobaczyć — dk VIb, zobaczyćczę, zobaczyćczysz, zobaczyćbacz, zobaczyćczył, zobaczyćczony 1. «patrząc spostrzec, zauważyć kogoś, coś; rozpoznać wzrokiem, ujrzeć, obejrzeć coś» Zobaczyć kogoś przez okno. Zobaczyć kogoś na ulicy, w parku. Z daleka zobaczył… …   Słownik języka polskiego

• świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po …   Słownik języka polskiego

• stary — starzy, staryrszy 1. «mający wiele lat, liczący wiele lat; niemłody» Stary ojciec, dziadek. Stare drzewa, domy. Stary las. Stary pies, koń. Najstarsi ludzie już tego nie pamiętają. ∆ Starszy syn, brat, starsza córka, siostra «o synu, bracie,… …   Słownik języka polskiego

• dobry — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dobrybrzy, lepszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający życzliwy stosunek do otoczenia; także: świadczący o posiadaniu takiej cechy; łagodny, wrażliwy, serdeczny : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• życie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakterystyczny dla materii organicznej, ograniczony czasowo stan zachodzenia w organizmie zespołu procesów biochemicznych, takich jak:… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień